alt
play / pauze / stop
{play}images/stories/mp3/2009-12-14-BNR-Fidel-Castro-en-fructose.MP3{/play}
 
Omstreeks Sinterklaas stond er in regionale kranten zoals het Limburgs Dagblad en het Noordhollands Dagblad een artikel getiteld "Fructose: Een Gevaarlijke Dikmaker".[1] Wat is daarvan waar?
 
Fructose is een soort suiker. Het zit van huis uit in appels en peren. Een lekkere peer is een peer met veel fructose, dan smaakt hij zoet.
 
In de Verenigde Staten is momenteel ongerustheid over fructose. Daar zit een geschiedenis achter. Vijftig jaar geleden kwam op Cuba Fidel Castro aan de macht. Cuba was een grote suikerproducent, maar Amerika wou voortaan geen Cubaanse suiker meer, want Castro was een communist. Gelukkig had de Amerikaanse maïsindustrie net een manier ontdekt om uit maïs iets te maken dat bijna hetzelfde was als suiker.[2] Ze wisten al eerder hoe ze uit maïs druivensuiker moesten maken oftewel glucose, maar daar was niet veel vraag naar want glucose smaakt veel minder zoet dan gewone suiker. Gewone suiker bestaat namelijk half en half uit glucose en fructose, en die fructose is wat suiker zoet maakt. Wat de maïsboeren nu hadden ontdekt was een manier om uit maïs glucose te maken en die dan om te zetten in een fifty/fifty mengsel van glucose en fructose. Dat mengsel smaakte net als gewone suiker.
 
Ze noemden het High Fructose Corn Syrup oftewel fructoserijke maïssiroop. Voor de maïsboeren was die uitvinding goud waard, want voortaan leverden zij en niet Cuba de suiker voor de Coca cola. In dertig jaar steeg de consumptie van deze maïssuiker in Amerika honderdvoudig, van 2 ons naar 20 kilo per persoon per jaar.[3] Dat kwam omdat Amerikanen steeds meer cola en andere frisdrank dronken.
 
Van al die frisdrank werden ze dik, en daardoor kwam de fructoserijke maïssiroop onder verdenking te staan. Veel Amerikanen denken nu dat je van die maïssuiker dikker wordt dan van gewone suiker. Ze worden daarin gesteund door een paar wetenschappers die kennelijk hun scheikundelessen zijn vergeten. Voor je lichaam is namelijk fructoserijke maïssiroop en suiker precies hetzelfde. Ze zijn allebei lekker zoet en ze leveren een hoop calorieën. Je wordt er dus gemakkelijk dik van. Maar dat word je van  alles waar veel calorieën inzitten, en niet speciaal van fructose. De gevaren van fructose mag u dus met een korreltje zout nemen.

 

[1] Frouke Tamsma. Fructose: een gevaarlijke dikmaker. Limburgs Dagblad, 9 december 2009, blz. 10. Ook in Haarlems Dagblad, Leids Dagblad en Noordhollands Dagblad, 5 december; en in BN/DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad, 28 november 2009

[2] Richard O. Marshall, Earl R. Kooi. Enzymatic Conversion of D-Glucose to D-Fructose Science, New Series, Vol. 125, No. 3249 (Apr. 5, 1957), pp. 648-649

[3] Buzby J, Wells HF. Loss-adjusted food availability data: calories. USDA-Economic Research Service, 2007.