Chocola bestaat uit suiker, gemalen cacaobonen en cacaobonenvet oftewel cacaoboter. In cacaobonen zitten stofjes waar je high van zou kunnen worden: theobromine dat lijkt op cafeïne, anandamide dat lijkt op marihuana, en phenylethylamine dat lijkt op ecstasy. Komt daar die hunkering naar chocola door?
Dat is onderzocht bij Amerikaanse chocoholics. Ze moesten opschrijven hoe sterk hun verlangen naar chocola was, van “nauwelijks” tot “onweerstaanbaar”. Vervolgens kregen ze gewone chocola, witte chocola of cacao en ze noteerden hoeveel dat hielp. Een reep chocola verlaagde het verlangen naar chocola natuurlijk fors, witte chocola ook, en cacao deed niets. Witte chocola is suiker met melkpoeder en vet. De hunkering naar chocola kan dus niet komen door psychoactieve stoffen uit de cacaoboon, want die zitten niet in witte chocola. Dat die psychoactieve stoffen in chocola zo weinig doen is logisch, want de hoeveelheden ervan zijn miniem vergeleken met die in koffie en marihuana. We moeten de aantrekkingskracht van chocola dus niet daar in zoeken maar in de bestanddelen van witte chocola, en dat zijn suiker, melkpoeder en cacaovet oftewel cacaoboter. Cacaoboter is lekker omdat het smelt in de mond en daarbij een koel gevoel geeft. De aantrekkingskracht van chocola zit in dat koele gevoel plus de zoete, romige smaak en de chocoladegeur. Niets psychoactiefs dus.
Bonbons aan een vrouw geven heeft een erotische ondertoon, want chocola heeft de reputatie dat je er zin in seks van krijgt. Ecstasy-achtige stoffen uit chocola zouden de lust opwekken. Maar de hoeveelheid daarvan in chocola is verwaarloosbaar. Opwinding door chocola is een placebo-effect: je gelooft erin, en daarom gebeurt het.
Zit er ook iets gezonds in chocola? Misschien. Het bevat polyfenolen. Polyfenolen uit chocola lijken de bloeddruk te verlagen, en dat verlaagt de kans op een beroerte of hartinfarct. Veel van dat onderzoek is betaald door de firma Mars, die chocola verkoopt in de vorm van candybars en M&M’s. Als een levensmiddelenindustrie meebetaalt aan een onderzoek komt het resultaat meestal gunstig uit voor hun product. Maar Duitse onderzoekers vinden het nu ook, en zij werden niet betaald door de industrie. Dat geeft hoop, maar het is nog maar een begin.
Ik hou van chocola, vooral van bittere. Maar voordat ik geloof dat het gezond is moet dat grondiger zijn aangetoond door onafhankelijke wetenschappers.
Uit: De Volkskrant, katern Hart en Ziel, 1 september 2007.