play / pauze / stop
{play}images/media.backup.0bc60eb812aa0b2c6b8ba99416a76cf2/2011-03-21-Transvetzuren-in-pindakaas.MP3{/play}  
 

In pindakaas van Albert Heijn zit 0,2% transvetzuren. Dat werd zaterdag bekend gemaakt door Kassa op Nederland 1.[1] In de Calvé pindakaas zat 0% transvetzuren. Daar kreeg Unilever een complimentje voor, want Calvé is van hen. Maar voor u nu naar de supermarkt gaat om uw Albert Heijn pindakaas om te ruilen voor Calvé moeten we even kijken om hoeveel transvetzuren het gaat.

Dertig jaar geleden kreeg de gemiddelde Nederlander elke dag 10 tot 20 gram transvetzuren binnen. Er werd gedacht dat die geen kwaad deden. Maar toen wij het onderzochten bleken transvetzuren juist heel slecht te zijn voor het cholesterol in je bloed en dus voor je bloedvaten en je hart. Toen dat eenmaal vast stond zijn de transvetzuren grotendeels uit het eten verwijderd. Daardoor krijgen we er nu tien keer zo weinig van binnen als toen. Dat leverde een forse winst op in gezondheid. Het aantal mensen dat een hartaanval kreeg is daardoor afgenomen met 4000 per jaar.

Bij het verwijderen van transvetzuren uit eten liep Unilever voorop, dus dat complimentje voor hun pindakaas hebben ze verdiend. Maar de hoeveelheid transvetzuren die er tegenwoordig in andere merken pindakaas zit, en in chips en zo, is erg klein. Dertig jaar geleden leverde een kleine portie friet al 10 gram.[2] Om dat binnen te krijgen uit de pindakaas van Albert Heijn moet je daar veertien potten per dag van leeg eten.[3] Die paar gram transvetzuren die we nog binnen krijgen komen niet meer uit de supermarkt. Ze komen deels uit de snackbar, want sommige snackbars bakken nog steeds in verkeerd vet. Op de site van Verantwoord frituren kun je opzoeken waar jouw snackbar in bakt.

De belangrijkste bron van transvetzuren is tegenwoordig melkvet, dus kaas, volle melk en roomboter. Er is een tijd lang gedacht dat natuurlijke transvetzuren uit melk geen effect op het cholesterol hebben, maar dat idee is achterhaald, het is nu goed onderzocht en alle transvetzuren doen hetzelfde.[4] Wat we nu nog binnenkrijgen komen eerder uit kaas dan uit pindakaas. U hoeft dus niet terug met de pindakaas.



[2] Consumentengids, mei 2003, p 30-33. In 2003 was een deel van de frites al vrij van transvetzuren. De frites die wel was gebakken in frituurvet rijk aan transvetzuren bevatte per kleine portie 10-16 gram transvetzuren.

[3] Een pot Albert Heijn pindakaas bevat volgens Kassa 0.2% transvetzuren. Dat is per pot van 350 gram 0.7 gram, en 10 gram transvetzuren is dus 10/0.7 = 14 potten

[4] Brouwer IA, Wanders A, Katan MB. Effect of animal and industrial trans fatty acids on HDL and LDL-cholesterol levels in humans – a quantitative review. Plos One 2010;5:e9434.